بیانیۀ نمایندگی‌ های دیپلوماتیک جمهوری اسلامی افغانستان در مورد یک ‌سالگی غصب قدرت توسط طالبان
۲۴ اسد ۱۴۰۱ مطابق به ۱۵ اگست ۲۰۲۲

امروز یک سال از غصب قدرت و اشغال افغانستان توسط طالبان سپری می‌گردد که این گروه در یک سال گذشته کشور را به بحران عمیق سیاسی، انسانی، اقتصادی، حقوق بشری و امنیتی فرو برده، مردم افغانستان را از خدمات اولیه محروم کرده و شهروندان کشور با نقض شدید حقوق بشری، فقر، سرکوب و ترس مواجه می‌باشند. جنگجویان طالب یک ‌شبه، کلیه دستآورد هایی را که با مساعی مشترک و فداکاری مردم افغانستان و جامعهٔ جهانی از سال ۲۰۰۱ به بعد به دست آمده بود؛ از بین بردند.

علی‌رغم ماهیت خشونت ‌آمیز و غیر مشروع تسلط طالبان بر کشور، به این گروه فرصت داده شد تا به تعهدات شان در رابطه به حقوق اساسی مردم افغانستان، به خصوص حقوق زنان و دختران، ایجاد حکومت فراگیر و انتخابی، و همچنان به مکلفیت‌های الزامی شان که افغانستان به پناه‌گاه امن تروریزم بین‌المللی مبدل نگردد، احترام گذاشته و عمل نمایند. تعدادی زیادی کشور ها و سازمان ‌های بین‌المللی سیاست گفت‌وگو و تعامل با این گروه را با این امید که چنین تعاملی بر رویکرد و اقدامات طالبان در قبال انتظارات مردم تأثیر مثبت بگذارد، اتخاذ کردند.

طی یک سال گذشته، طالبان در قسمت عملی نمودن تمامی تعهدات شان به گونۀ مشهود ناکام شده اند و سیاست‌ها و اقدامات سخت‌گیرانه را همانند دورهٔ قبلی به منصۀ اجراء گذاشته ‌اند. از جمله، این گروه دختران را از آموزش در دوره‌ های متوسطه و ثانوی منع کرده و حضور زنان و دختران را از همه فعالیت ‌های اجتماعی به طور سازمان ‌یافته محدود نموده، حق اساسی آنان را که همانا حق کار و ایفای نقش فعال در جامعه می‌باشد، حذف کرده‌اند. عدم اجازه دادن تحصیل دختران نه تنها نقض اشکار حقوق بشری آنان محسوب می‌گردد بلکه پیشرفت و آیندهٔ کشور را نیز به خطر مواجه می‌سازد.

طالبان در یک سال تسلط خشونت ‌آمیز شان به گونه مستمر به بازداشت ‌های خودسرانۀ فعالان حقوق زن، ناپدید شدن ها و کوچ اجباری، مجازات گروهی، سرکوب اهل رسانه‌ها، قتل‌های فراقانونی توأم با شکنجۀ اعضای سابق نیروهای امنیتی و دفاعی کشور، به شمول مقامات حکومتی و گروه های اقلیت، متوسل شده‌اند. این گونه اقدامات آنها فضای ارعاب مطلق و ناامنی جسمی و روانی را گسترش داده و صدها هزار از مردم افغانستان را مجبور به ترک کشور شان کرده است.

طالبان خواست‌های ملی و بین‌المللی را در راستای ایجاد یک نظام فراگیر و منتخب که نیاز اساسی برای ثبات سیاسی و تقویت اعتماد ملی در کشور تلقی میگردد، به گونه مکرر رد کرده‌‌ اند. درحالیکه بازیگران سیاسی مختلف، از طیف‌ های گوناگون اجتماعی، قومی و سیاسی آماده مشارکت در گفتگو برای رسیدن به تفاهم و اجماع سیاسی می‌باشند تا به اساس ضرورت فوری وضعیت افغانستان به یک راه حل سیاسی قابل اجراء، همانگونه که در نشست‌ها و پروسه‌های مختلف به آن تأکید شده‌است، نایل آیند. ولی طالبان همانطوریکه در قعطنامۀ ماه می 2022 شان هر نوع حکومت مبتنی بر ارادۀ مردم را نفی کردند، با اصرار بر تداوم حکومت انحصاری و سرکوبگر خویش در برابر خواست اکثریت مطلق مردم افغانستان و جامعهٔ جهانی سرکشی کرده و کشور را عملاً در مسیر خطرناک سوق داده‌اند. ‌

با تسلط مجدد طالبان در یک سال گذشته، چندین گروه تروریستی و افراطی شناخته ‌شدۀ بین‌المللی و منطقه‌یی دوباره در افغانستان حضور یافته ‌اند، چنانچه کشته ‌شدن ایمن الظواهری، رهبر القاعده در کابل، به اثبات رسانید که طالبان میزبان و پناه‌ دهندۀ گروه ‌های تروریستی می ‌باشند و امنیت و ثبات افغانستان، منطقه و جهان را جداً به خطر مواجه می‌سازند.

ما باور داریم که با توجه به عدم تمایل و ناتوانی طالبان در انجام تعهدات شان و وخامت اوضاع امنیتی، انسانی، اقتصادی، حقوق بشری، سیاسی و اجتماعی در افغانستان، لازم است تا جامعه جهانی یک رویکرد جدید و تعدیل‌شده را به منظور بهبود و تغییر وضعیت کنونی اتخاذ نمایند. این رویکرد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. اتخاذ تدابیر مؤثر با روش های معنادار تعامل در سطوح دوجانبه و چندجانبه به منظور ایجاد فشار بر گروه طالبان جهت پاسخ‌گویی به خواسته‌های مردم و یک روند سیاسی که منجر به تشکیل حکومت فراگیر و مشروع، که طالبان نیز اما نه به گونه تک گرا، شامل آن باشد.

2. مشارکت و کار با شخصیت‌ های متعهد، صادق و کسانی که از اعتبار در میان جامعۀ باورمند به ارزش ‌های دموکراسی برخوردار می‌ باشند. مردم افغانستان مصمم به بهبود وضعیت و به دست گرفتن سرنوشت آینده خویش بوده و تجربه نشان می‌دهد که هیچ نظامی در جامعهٔ متنوع مانند افغانستان بدون احترام و پذیرش خواست مردم نمی ‌تواند، تداوم یابد.

3. اتخاذ تدابیر هماهنگ، همه‌ جانبه و مؤثر برای مقابله با تهدید خطرناک ناشی از حضور گروه‌های تروریستی خارجی در افغانستان تحت حاکمیت طالبان که این خود تهدید امنیتی جدی برای افغانستان، منطقه و جهان محسوب می ‌گردد.

4. شامل ساختن مجدد رهبران طالبان در لست ممنوعیت سفر سازمان ملل متحد، زیرا باوجودیکه آنها از امتیاز رفع ممنوعیت سفر سوء استفاده می نمایند اما هرگونه تعامل معنادار سیاسی را نیز رد می کنند. به همین گونه لازم است تا افراد جدید گروه طالبان، به دلیل نقض آشکار حقوق مردم افغانستان، در لست ممنوعیت سفر سازمان ملل متحد شامل گردند.

5. افزایش مساعدت‌ های بشردوستانه در راستای رفع نیاز های عاجل و حیاتی مردم افغانستان.

6. حمایت مضاعف از تأمین و حفظ حقوق اساسی و بشری مردم افغانستان به شمول حمایت از حقوق زنان، دختران و سایر گروه‌های آسیب‌پذیر توأم با اتخاذ اقدامات قوی و پاسخ‌گو در راستای جلوگیری از نقض بیشتر حقوق بشر، حقوق زنان و سایر تخطی‌ های حقوق بشری بین‌المللی.

7. ما از جامعهٔ بین‌المللی و سازمان ملل متحد می‌خواهیم که با اتخاذ تمامی اقدامات لازم جهت رسیدگی به بحران اقتصادی، سیاسی و انسانی کنونی در افغانستان و رفع نیازهای فوری مردم ما، به دنبال راه‌حل‌های عملی باشند.
نمایندگی‌های ديپلوماتيك جمهوری اسلامي افغانستان با دفاع از منافع ملی، ارزش‌ها، خواسته‌ ها و آرمان‌ های ميليون ‌ها هموطن بی صدا، مسؤوليت تاريخی خویش را در اين برهۀ حساس زندگی مردم افغانستان انجام میدهند. همچنان متعهد اند که نیاز های جامعه رو به رشد افغان های مقیم خارج را، به شمول ارائهٔ خدمات قونسلی، به گونۀ مستمر برآورده سازند. ما به همکاری نزدیک با کشورهای میزبان، دوستان افغانستان، و جامعهٔ افغان ‌های مقیم خارج متعهد بوده و با مشارکت در مساعی بین‌المللی جاری برای دستیابی به یک افغانستان صلح‌آمیز، باثبات و دموکراتیک که در آن حقوق، عزت، حیثیّت، و ارادۀ مردم افغانستان محفوظ باشد، از مردم خویش حمایت نماییم.

ما در این مرحلهٔ از تاریخ کشور، یکبار دیگر از جامعهٔ جهانی و کشورهای منطقه به خاطر تعهد شان در قبال مردم افغانستان اظهار امتنان می‌نماییم.